Almissa

O festivalu

Fes­ti­val suvre­me­ne umjet­nost Almi­ssa Open Art u Omišu zapo­čet je 2010. godi­ne s ciljem pro­ši­re­nja suvre­me­ne umjet­nos­ti unu­tar sre­di­na koje su u pra­vi­lu uvi­jek izo­li­ra­ne od ovak­vih i njima slič­nih doga­đa­nja. Time se omi­ško sta­nov­niš­tvo zajed­no sa svo­jim gos­ti­ma, u žiži turis­tič­ke sezo­ne, susre­lo s još uvi­jek nepoz­na­tim vido­vi­ma umjet­nič­kog izra­za. Ovim poma­kom, i u pris­tu­pu i u geogra­fi­ji, sen­zi­bi­li­zi­ra se i uklju­ču­je širi dija­pa­zon publi­ke, a dugo­go­diš­nja prak­sa fes­ti­va­la sras­la je s lokalcima.

Na samom počet­ku fes­ti­val je uklju­či­vao razne izlož­be, ins­ta­la­ci­je izved­be­ne pro­gra­me, uglav­nom cen­tri­ra­ne na tvr­đa­vi Mira­bel­li, koje pos­te­pe­no sila­ze u grad. Pris­tu­pom u kojem se umjet­ni­ci nena­jav­lje­no i neko­nven­ci­onal­no kreću uli­ca­ma i među sta­nov­niš­tvom, ukida tra­di­ci­onal­nu formu fes­ti­va­la i gra­ni­ce izme­đu publi­ke i umjet­ni­ka. Svi zajed­no biva­ju dije­lom umjet­nič­kog pro­ce­sa, a kla­si­čan ter­min publi­ka se izbje­ga­va. Neti­pi­čan pris­tup, lišen izo­li­ra­nos­ti i pre­ten­ci­oz­nos­ti, pove­zu­je umjet­ni­ke i ljude. Umjet­nost se stva­ra u nji­ho­vom suod­no­su, te se ne odva­ja kao zase­ban enti­tet. Svake godi­ne u pro­gra­mu sudje­lu­je niz lokal­nih i afir­mi­ra­nih hrvat­skih umjet­ni­ka. Spe­ci­fič­nost Almi­sse isti­če se i u bri­sa­nju kla­sič­nih obli­ka orga­ni­za­ci­je i izla­ga­nja, time što ulogu kus­to­sa svake godi­ne pre­uzi­ma jedan od umjet­ni­ka. Kus­tos – umjet­nik oda­bi­re tema­ti­ku fes­ti­va­la, pozi­va umjet­ni­ke i brine se o medi­ja­ci­ji čita­vog pro­ce­sa. Gra­ni­ce uloga se brišu, a umjet­nost je ono što ih sjedinjuje.

Almi­ssa svoj pro­gram nas­to­ji pri­bli­ži­ti svima, ne osta­je gluha na komen­ta­re i kri­ti­ke, koji ujed­no pred­stav­lja­ju svo­je­vr­s­nu ins­pi­ra­ci­ju. Eks­pe­ri­men­tal­ni pris­tup po pita­nju uloga umjet­ni­ka, publi­ke i umjet­nos­ti pred­stav­lja spe­ci­fič­nost Almi­sse i uvi­jek izno­va otva­ra nove mogućnosti.

Ana Bra­tić